home // pdf // eigen artikels // Waarom het armworstelen tussen de VSA en China niet hoeft te escaleren

Waarom het armworstelen tussen de VSA en China niet hoeft te escaleren
Het handelsverkeer tussen de Verenigde Staten en China – de inzet van een conflict
Dat een handelsoorlog makkelijk te winnen is moet nog blijken. Feit is dat het opbod van invoerheffingen van de Verenigde Staten op Chinese invoer ten belope van inmiddels 250 miljard USD al ruim een jaar aan de gang is. Een duurzaam handelsakkoord blijft vooralsnog uit. In 2018 piekte de totale Amerikaanse import van goederen en diensten uit China op 539,68 miljard USD. Een voorraadopbouw in de VS uit vrees voor een verdere escalatie van het conflict is hieraan niet vreemd. Het valt op en het is logisch dat in 2019 de handelsstromen tussen de VS en China wél merkbaar vertragen.
Het belang van de handel tussen de VS en China valt immers terug van 15.7% in 2018 naar 12.9% in 2019 waardoor China niet langer de eerste handelspartner is van de VS. China was inderdaad al vele jaren de belangrijkste handelspartner van de VS. Mexico en Canada vervolledigden de top 3. China vertegenwoordigde in 2018 ruim 21,2% van de totale invoer van de VS maar slechts 7.2% van de export. Het handelsdeficit met China was daardoor ruim 5 maal zo groot als dat met Mexico.
Ook in 2019 blijft het handelsdeficit met China zeer belangrijk. In 2019 (cijfers tot einde april) noteerden de VS over de eerste vier maanden een globaal deficit op haar handelsbalans van -50,8 miljard USD waarvan het handelsdeficit met China alleen al -106,9 miljard USD bedroeg. Begrijpelijk dat president Trump hier een onevenwicht tracht recht te zetten.
Wie is slachtoffer van het handelsconflict?
Technologie-hardware vertegenwoordigt 60% van de Amerikaanse invoer uit China. Door de importheffingen moeten daarom Amerikaanse consumenten hogere prijzen betalen voor hun smartphones en computers. Daar komt bij dat Amerikaanse bedrijven vijf maal meer geïnvesteerd hebben in China dan de Chinese bedrijven in de VS. Logisch dat die Amerikaanse bedrijven een competitief nadeel hebben als zij slechts tegen hoge invoerrechten goederen of componenten kunnen importeren.
De beperkingen die Trump aan het Chinese Huawei oplegde ‘om redenen van nationale veiligheid’ en die hij dan weer tijdelijk opschortte zal hij naar verluid gebruiken in zijn onderhandelingen met de Chinezen om een betere deal uit de brand te slepen. De onvermijdelijke tegenmaatregelen die China neemt zijn doelgericht. China, 's werelds grootste invoerder van sojabonen, heeft in de handelsoorlog met Washington de aankopen van Amerikaanse soja stopgezet. Vorig jaar kocht China nog voor ruim 12,5 miljard USD aan Amerikaanse soja, maar die import is gedaald met 74 procent naar amper 3,25 miljard USD. De importheffingen komen bij de Amerikaanse boeren hard aan en kan voor Trump politieke gevolgen hebben bij de volgende verkiezingen. President Trump ziet de bui hangen en heeft al noodhulp voor de Amerikaanse landbouwers voorzien ten belope van 17 miljard USD nadat hij vorig jaar met 12, 5 miljard USD diende over de brug te komen.
President Trump is geheel in zijn eigen stijl erg demagogisch als hij verklaart dat het de Chinezen zijn die de invoertarieven op 250 miljard USD betalen. Niks is minder waar; zo werkt dat niet. Invoertarieven worden uitsluitend betaald door vennootschappen die in de VS geregistreerd zijn en worden berekend op de waarde van de invoer in de VS. Dat de verhoogde invoertarieven volledig worden doorgerekend aan de Amerikaanse consument is intussen aangetoond.
Tijdsdruk
Op 28 en 29 juni 2019 gaat in Osaka de G-20 top door en op redactiedatum ziet er naar uit dat president Donald Trump en de Chinese president Xi Jinping er elkaar toch zullen ontmoeten. President Trump heeft hier voldoende op aangedrongen. Ondertussen gaan de markten ervan uit dat een akkoord mogelijk is, al was het maar omdat dat in alle logica in het wederzijdse belang is.
Op 18 juni jl. trok zittend president Trump zijn herverkiezingscampagne op gang in Florida. De 59ste presidentsverkiezingen hebben al plaats op dinsdag 3 november 2020. Trump kan dan voor zijn tweede en laatste ambtstermijn van 4 jaar herverkozen worden.
Groot is het contrast met de machtspositie van president Xi Jinping, zeker sinds hij er in maart 2018 in lukte om de beperking van maximum twee ambtstermijnen door het Chinese Volkscongres te laten schrappen. Daardoor is het voor Xi mogelijk geworden om na 2023, als zijn tweede termijn afloopt, aan te blijven als president. Mede daardoor werd president Xi in mei 2018 uitgeroepen als machtigste man van de wereld. Donald Trump, president van het land met de sterkste economie en het machtigste leger, bekleedde in deze lijst slechts de derde plaats. Het feit dat hij niet voldoende steun krijgt om de nodige fondsen vrij te maken hinderen hem in het realiseren van zijn politieke agenda, en dat niettegenstaande de dominante positie van zijn eigen Republikeinse partij in het Amerikaanse congres. De controverse rond zijn persoon en zakenleven helpt uiteraard ook niet.
Enerzijds geven de VS met de ‘America first’ politiek van Trump een duidelijk signaal aan de internationale gemeenschap minder royaal en allicht ook minder loyaal partner te willen zijn dan in het verleden. Het leiderschap van de VS wordt niet meer opgenomen zoals weleer. Anderzijds leeft het besef dat de Volksrepubliek China niet zal aarzelen de rol te spelen die haar toekomt. China en Xi hebben meer tijd dan Trump. Trump heeft een handelsakkoord meer nodig dan Xi, althans zo lijkt het toch.
Disclaimer
Deze publicatie mag niet beschouwd worden als 'onderzoek op beleggingsgebied' zoals bedoeld in het koninklijk besluit van 3 juni 2007. Het is een publicitaire mededeling. De wettelijke voorschriften ter bevordering van de onafhankelijkheid van onderzoek op beleggingsgebieden zijn hierop niet van toepassing. Eventuele aanbevelingen zijn niet onderworpen aan een verbod om al voor de verspreiding van onderzoek op beleggingsgebied te onderhandelen.
Deze publicatie mag niet als persoonlijk beleggingsadvies beschouwd worden. Leo Stevens & Cie kan niet garanderen dat de in de publicatie behandelde financiële instrumenten voor u geschikt zijn. Mocht u op basis van deze publicatie overgaan tot een financiële transactie, dan draagt u hier zelf de volledige verantwoordelijkheid voor. Beleggen in financiële instrumenten (zoals aandelen) kan grote risico’s inhouden. Alvorens tot een transactie over te gaan, moet een belegger beschikken over de nodige ervaring en kennis om de eventuele risico’s die gepaard gaan met de transactie ten volle in te schatten, in staat zijn om deze risico’s te dragen waarbij beseft moet worden dat het belegde kapitaal geheel of gedeeltelijk verloren kan gaan.
Medewerkers van Leo Stevens & Cie kunnen vóór de verspreiding van deze aanbevelingen handelen in het financieel instrument.
Eventuele rendementen die in deze publicatie vermeld werden, zijn gerealiseerd geworden in het verleden. Er is geen garantie dat zij ook in de toekomst behaald zullen worden. Men kan evenmin zeker zijn dat de beschreven scenario’s, verwachtingen en risico’s zullen uitkomen in de realiteit. Zij dienen als indicatief beschouwd te worden. De gegevens die in de publicatie vermeld worden, zijn louter informatief en kunnen aan veranderingen onderhevig zijn. Wisselkoersschommelingen kunnen vooropgestelde resultaten en rendementen beïnvloeden.
De publicatie geeft de analyse weer van de auteur op de vermelde datum. Hoewel de analyse gebaseerd is op volgens de auteur betrouwbare bronnen, kan de correctheid, volledigheid en actualiteit van de gebruikte informatie niet gegarandeerd worden.
Niets in deze publicatie mag gereproduceerd worden zonder de voorafgaande uitdrukkelijke en schriftelijke toestemming van Leo Stevens & Cie. Deze publicatie is onderworpen aan het Belgisch recht en aan de uitsluitende rechtsmacht van de Belgische rechtbanken.
Ook de moeite waard

Komen er barsten in de fundering van het vastgoed?
January 31, 20232022 was geen goed jaar voor de (beleggings)baksteen als we naar de beursdalingen kijken van de gereglementeerde vastgoedvennootschappen. Geldt dit enkel voor het beursgenoteerd vastgoed of kende ook het ook het fysiek vastgoed zulke prijsdaling?

Onze CEO bekent: ‘Gefrustreerd omdat private banking product is geworden’
January 18, 2023Tweewekelijks laat Investment Officer aan een vooraanstaand professional uit de financiële sector enkele persoonlijke vragen los. Ive Mertens, CEO van Leo Stevens Private Banking, kijkt deze keer in De Spiegel.